1) Cel spotkania

Jeszcze przed przygotowaniem wystąpienia wypisz na kartce w punktach:

• Co jest celem Twojego wystąpienia?
• Z czym chcesz zostawić swoich słuchaczy?
• Jaką korzyść wyniosą z tego spotkania?

Za każdym razem, gdy zgubisz się w swojej wypowiedzi, za bardzo zagłębisz się w merytorycznych meandrach czy też zostaniesz wybity z rytmu przez zachowanie uczestników, te punkty niczym kierunkowskazy pomogą wrócić Ci na główną drogę Twojej prezentacji.
 

2) Forma

Pamiętaj, że równie ważna co sama treść, jest forma jej przekazu. Jeśli prowadzisz wykład musisz liczyć się z tym, że słuchacze niewiele z niego zapamiętają... Każdy prezenter marzy o tym, by jego wystąpienie zapadło w pamięć. Zamiast pozostawać w strefie myślenia życzeniowego, weź prezentację w swoje ręce i zadbaj o jej mulitisensoryczność – tak, by angażowała możliwie najwięcej zmysłów słuchaczy. W ten sposób zwiększysz szansę na zapamiętanie przekazywanych treści!

ILE LUDZIE ZAPAMIĘTUJĄ?

 

3) Publiczność

Nie powinniśmy zapominać, że słuchacz słuchaczowi nie równy. Każdy w inny sposób odbiera, przetwarza i wykorzystuje przekazywane treści. Często nie sposób dogodzić wszystkim, jednak przy tworzeniu wystąpienia, warto wziąć po uwagę 4 główne typy uczestników, z którymi możemy mieć do czynienia:

• Empirycy: doświadczają „tu i teraz”, preferują wykonywanie czynności, wchodzenie w nowe doświadczenia; cenią odwołania do własnych doświadczeń życiowych.
• Analitycy: rozważają to, co zaobserwowali; potrzebują czasu na przemyślenie treści i porównanie ich z dotychczas posiadaną wiedzą; wsłuchują się w zdania innych, zanim zabiorą głos.
• Teoretycy: mają „słabość” do definicji, modeli, założeń; dążą do uporządkowania danych w sensowny schemat; potrzebują informacji o źródłach i przyczynach.
• Pragmatycy: wyłapują z treści to, co mogą przełożyć na praktykę; lubią wdrażać nowe koncepcje czy techniki; cenią sobie wiedzę „z pierwszej ręki”.
   

4) Emocje

Sytuacja prezentacji dla wielu osób wiąże się poczuciem niepewności, niepokoju, ekscytacji czy wstydu. Jeśli podczas wystąpienia nie będziesz potrafił opanować emocji, jest wysoce prawdopodobne, że nie zdołasz również przedstawić tego, co chcesz, w sposób, w jaki chcesz. Kiedy uczestnicy odczują, że nie jesteś przekonany do swoich słów, zwyczajnie nie będą mieli ochoty dalej Cię słuchać. Jak opanować stres? Możesz to zrobić za pomocą zachowań i przekonań.
Techniki na poziomie zachowań działają szybko, ale doraźnie i tylko do pewnego stopnia:

• Technika aktorska: kijek bambusowy / patyczek/ długopis  włożony w usta zmusza nas do uśmiechu. W jego wyniku, impuls z nerwów twarzy dociera do naszego mózgu i wzbudza optymistyczną emocję.
• Trening autogenny: technika relaksacji, w której za pomocą autosugestii wprowadzamy się w stan wewnętrznej medytacji (możliwa do zastosowania, np. w dzień poprzedzający prezentację).
• Zakotwiczenie: technika neurolingwistycznego programowania, polega na skojarzeniu bodźca z pożądanym stanem emocjonalnym, na zasadzie odruchu warunkowego (wymaga wcześniejszego wykonania, tak by podczas prezentacji „odpalić” tylko kotwicę).

Długotrwałe efekty może przynieść tylko działanie na poziomie własnych przekonań, które od lat kształtują docierające do nas informacje i doświadczenia. Nie jest to łatwa praca, a na widoczne rezultaty prawdopodobnie będziesz musiał poczekać – jednak warto podjąć to wyzwanie! Często Ty sam jesteś dla siebie najsurowszym sędzią i jedyną barierą w osiągnięciu sukcesu. Warto wsłuchać się w swój wewnętrzny dialog i zmienić to, co Cię hamuje. Odważysz się tylko wtedy, gdy będziesz gotowy na stratę, a może nawet znajdziesz w niej jakąś korzyść.
Przygotuj sobie w myślach / na kartce przekonania, które będą wspierać Cię w osiągnięciu wyznaczonego celu i pomogą Ci zmniejszyć stres związany z wystąpieniem, np.:

• „nigdy więcej ich nie zobaczę”
• „niezależnie od tego co zrobię i tak pomyślą sobie to, co chcą” 
• „niezależnie od przebiegu wystąpienia jestem kompetentną i wartościową osobą”.

 

 

Emocje stanowią ważny aspekt naszego codziennego życia. Od sposobu, w jaki nimi zarządzamy zależy nasza motywacja i kierunek działania, dlatego w większym zakresie koncentrujemy się na tym obszarze podczas szkolenia Inteligencja emocjonalna: zarządzenie emocjami i stresem.