Uruchom asertywność w 10 krokach i zadbaj o to, co dla Ciebie ważne!

1. Czerwona lampka

To sygnał ostrzegający, że jakiś bodziec naruszył Twoją wewnętrzną strukturę. Bądź uważny i nie ignoruj impulsu, który podpowiada Ci, że „coś tu jest nie tak”. Dając mu dojść do głosu, zatrzymujesz działanie szybkich i sprytnych mechanizmów obronnych, które chcą żebyś wierzył, że wszystko jest OK. Z czasem, odruchowo zaczniesz dostrzegać migającą czerwoną lampkę.

2. Zatrzymaj się!

Daj sobie czas do namysłu, by zrozumieć w czym tkwi problem. Możesz powiedzieć na głos: „Coś tu jest nie tak”/ „Stop” / „ Zatrzymaj się”, zadać rozmówcy pytanie, poprosić o chwilę na zastanowienie...
Nie da się? Spróbuj niestandardowym zachowaniem, odwrócić uwagę rozmówcy (tak działa np. rozlana szklanka wody) i tym samym kupić sobie trochę czasu.
 

3. Czego potrzebuję?

Wiedząc już, że nie czujesz się komfortowo w danej sytuacji, zastanów się nad tym, jak chciałbyś żeby było? Odnieś się do własnych potrzeb i wartości (np. potrzebuję poszanowania mojej godności, dlatego chciałbym, żeby kierowniczka zwracała mi uwagę na osobności).
 

4. Jaki mam cel?

Mając świadomość swoich potrzeb i wartości możesz zdecydować, co chcesz zrobić. Asertywne zachowanie nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem. Jeżeli w tym momencie życia najcenniejszą dla Ciebie wartością jest bezpieczeństwo, najważniejsze jest spłacanie kredytu, a Twój kierownik to Iwan Groźny, pewnie zdecydujesz się nie podejmować z nim rozmowy...
 

5. Gdzie jestem?

Wyczucie i uwzględnienie norm społecznych, panujących w danej grupie / miejscu pomoże Ci, zachować się asertywnie. Chodzi o to, by dbać o swój komfort, nie naruszając przy tym istniejących norm (np. odpowiedź „spadaj na szczaw” na prośbę kierownika może być OK. w mojej firmie, gdzie odzywamy się do siebie z przymrużeniem oka, w Twojej organizacji pewnie byłoby inaczej).
 

6. Nie tak szybko!

Wiedząc w czym tkwi problem, jakie są Twoje potrzeby i cele, co wypada a czego nie, wciąż jest za wcześnie, by podjąć działanie. Przygotuj w myślach / na kartce scenariusz swojego zachowania. Możesz skorzystać z gotowych technik asertywności, lub zmodyfikować je i stworzyć własną. Z czasem będzie Ci to przychodziło coraz szybciej i naturalniej.
 

7. Zyski vs straty

Odpowiedz sobie na pytania: „Co mogę zyskać, jeśli zachowam się asertywnie?”, „Co mogę stracić, jeśli zachowam się asertywnie?”. Wyobraź sobie najgorszy i najlepszy ze scenariuszy.

A teraz zastanów się „Co mogę stracić, jeśli nie zachowam się asertywnie?”. Często zapominamy o tym pytaniu, a okazuje się, że właśnie wtedy, gdy nie podejmiemy żadnych działań, możemy stracić najwięcej (np. poczucie własnej wartości, szacunek). Zdecyduj, jakie straty jesteś gotowy zaakceptować.
 

8. Poprawki!

Jeżeli pierwotnie zaplanowane zachowanie niesie za sobą ryzyko, którego nie chcesz podjąć - zmień scenariusz. Ponownie oceń możliwe zyski i straty, jeśli je akceptujesz zdecyduj, że tak właśnie zrobisz. Nie spróbujesz, tylko ZROBISZ.
 

9. Odważ się!

Być może najtrudniejszym z kroków jest znalezienie w sobie odwagi, by zachować się asertywnie. Jak to zrobić? Najważniejsze to zaakceptować możliwą stratę. Dopiero wtedy, gdy będziemy na nią gotowi i wyjdziemy z dotychczasowej strefy komfortu, odważymy się na zachowanie asertywne.
 

10. Do dzieła!

Kiedy odnaleźliśmy w sobie odwagę, czas wcielić plan w życie. Pamiętaj, że Twoje zachowanie będzie przekonywujące tylko wtedy, gdy zachowasz spójność zewnętrzno-wewnętrzną, Twój komunikat powinien być taki sam na poziomie werbalnym i niewerbalnym (np. nie uśmiechaj się, gdy mówisz komuś, że jest Ci smutno z powodu tego, co zrobił).

Zobacz, jaki efekt wywołało Twoje zachowanie. Może zdarzy się, że rozmówca będzie tak zdziwiony, że odejdzie bez słowa i dopiero po jakimś czasie dostrzeżesz rezultat. Może rozmówca od razu rozwieje Twoje największe lęki pozytywną reakcją. A może nikt nie będzie zainteresowany Twoimi potrzebami.

Może... jest wiele możliwości, ale tylko wtedy, gdy się odważysz, dowiesz się, co naprawdę się wydarzy.