Co jest podstawą związku, żeby jak najdłużej przetrwał?

Monika i Mateusz Dąbrowscy, trenerzy relacji miłosnej

mówią o tym, jak zadbać o to, by relacja miłosna, związek, małżeństwo trwało i kwitło.

A oto część naszych przygotowań w rozmowie z redaktor Magdą Repa:

 

Pyt.

Przez 50 lat dwie niesamowite naukowczynie przyglądały się 40 tysiącom par, rozbierając na czynniki pierwsze, co sprawia, że relacje trwają lub rozpadają się. I co zaskakujące, nie jest to kwestia wierności. Jak się okazuje, największym zdrajcą uczuć jest... brak porozumienia, sposób komunikacji. Czy zgadzają się Państwo z tym stwierdzeniem? czy to właśnie komunikacja pomiędzy dwojgiem ludzi jest podstawą? dlaczego?

Odp:

Ponieważ treść bardzo często rozmija się z tym co autor miał na myśli, w potrzebach, w uczuciach, itp. – tu na bazie naszych obserwacji stworzyliśmy autorski model porozumienia Ukrytych Poziomów Komunikatów, który tłumaczy jak słuchać i nadawać komunikaty, żeby osiągnąć porozumienie.

Poza tym, im większy problem, tym częściej nie wystarczy porozumienie w sensie zrozumienia, potrzebna jest umiejętność działania według pewnego schematu:

1. Stop, metapoziom – żeby zatrzymać trigerry z przeszłości, odłączyć nieadekwatne z reagowania mechanizmy z przeszłości
2. Zaproszenie do rozmowy
3. Przekonanie i decyzja – choć nie chcę – porozmawiam, bo wiem, że tak będzie lepiej
4. Języka ja, mówienie o sobie
5. Uwalinanie uczuć, przeżywanie, pokazywanie miękkiego podbrzusza, u drugiej osoby wyzwala Empatię, chęć pomocy
6. Druga osoba słucha (np. bez komentowania lub z parafrazowaniem tylko)
7. Transformacja doświadczenia bazowego

Im więcej z tych punktów para realizuje, tym bardziej konfliktami pogłębiają relację.

Pyt.

W jednym z badań, obserwując parę przez zaledwie 15 minut, potrafiłyśmy przewidzieć z 94 procentową dokładnością, czy małżeństwo przetrwa. To, jak często para „zwracała się w swoją stronę”, a nie „odwracała”, okazało się kluczowe – podkreślają. Czy to możliwe, aby przewidzieć przyszłość czyjegoś związku? Jakie są Państwa doświadczenia?

Odp.

W jednym z badań, obserwując parę przez zaledwie 15 minut, potrafiłyśmy przewidzieć z 94 procentową dokładnością, czy małżeństwo przetrwa. To, jak często para „zwracała się w swoją stronę”, a nie „odwracała”, okazało się kluczowe – podkreślają. Czy to możliwe, aby przewidzieć przyszłość czyjegoś związku? Jakie są Państwa doświadczenia?

Pyt.

Według badaczek 4 najbardziej szkodliwe metody komunikacji to: pogarda, krytyka, defensywność, odwlekanie ( bagatelizowanie problemu). Dlaczego te czynniki tak źle na nas działają? czym je w takim razie zastąpić?

Odp:

Dlaczego?

1. Odwlekanie – bo problemy same się nie rozwiązują i w dodatku kumulują stając się śnieżną kulą, a druga strona czuje się nieważna skoro partner nie próbuje się ze mną „pogodzić” lub zadbać o mnie
2. Defensywność – gdy mówię a druga strona się broni, czuję się nie słuchany, a to oznacza, dla mojego ego – nie wystarczająco ważny, mądry
3. Pogarda i krytyka – bo uderza w naszą najwrażliwszą strunę – ego, czyli „ja jestem” – a kązdy chce być mądry, kochany, piękny, zauważany, uznawany, inteligentny, itp. Krytyką i pogarda jest odwrotnością tej podstawowej i najsilniejszej potrzeby ludzkiej, więc rodzi chęć obrony lub ataku.

Pyt.

Drogą do udanego związku są także małe gesty, o których często zapominamy. Uśmiech, kontakt wzrokowy, proszenie o pomoc, czy nawet zwyczajne "dzień dobry" i "dobranoc" mogą zdziałać cuda.  Czy to prawda? stosują Państwo w związku takie drobne zabiegi?

Odp:

Tak, stosujemy. Takie zabiegi są nośnikiem czegoś więcej – troski, zaangażowania, przyjaźni, miłości, itp. – czyli przypominają o tym, co jest głębiej. Więc najpierw musi być to „coś” głębiej, inaczej będą tylko pustymi zabiegami. I jednocześnie one nie rozwiązują problemów. Są mżawką dla naszego ogrodu miłości.

Pyt.

Należy sobie zadać pytanie ( na pewnym etapie): : Jak często angażujemy się w negatywne interakcje, takie jak zrzędzenie, krytykowanie, ignorowanie czy przewracanie oczami, w porównaniu do pozytywnych, takich jak chwalenie, uzupełnianie czy robienie czegoś miłego dla drugiej połowy? kiedy już odpowiemy na to pytanie, co robić? jak możemy drobnymi elementami to naprawić?

Odp.

Dwie rzeczy do zrobienia:

1. Zastanowić się, jakie są moje ukryte poziomy komunikatu – co tak naprawdę chcę powiedzieć, na czym mi zależy, i czy robię to, bo zależy mi na partnerze. A potem to powiedzieć językiem ja (czuję, potrzebuję, zależy mi…itp.). I to jest fundament bez którego drugi punkt nie zadziała.
2. Zmienić proporcje, czyli zwiększyć liczbę rytuałów budujących miłość. I między innymi takich rytuałów uczymy na warsztacie dla par, bo poza znanymi, zwykłymi rytuałami, są takie, które są niezwykłe – możemy taki jeden rytuał pokazać na antenie – siadamy po turecku naprzeciwko siebie i jeden partner mówi: dziękuję ci za…, lubię w tobie …, doceniam w tobie…, szanuję cię za… a drugi partner po każdym odpowiada: cieszę się, że jesteś mi wdzięczna za …, miło mi, że lubisz we mnie…, itp. Na początku praktykowania tego rytuału możemy zacząć od prostych rzeczy, np. Monika mówi: Dziękuję ci że dzieci odwiozłeś Mateusz: Miło mi, że doceniasz to, że odwiozłem dzieci. Mateusz: Lubię, gdy przechodząc koło mnie głaszczesz mnie po plecach. Monika: Cieszę się, że sprawia ci przyjemność, gdy cię głaszczę po plecach. I z czasem możemy mówić o głębszych, bardziej dojmujących rzeczach, np. Monika: Dziękuję ci, ze kiedy ja nie mam siły, ty masz energię, żeby działać, inspirujesz mnie, mogę oprzeć się o Twoją siłę. Mateusz: łał, dopiero gdy to powiedziałaś, uświadomiłem sobie, że tak jest i cieszę się, że czerpiesz z mojej siły! A ja kochana uwielbiam w tobie twoją kobiecą energię troski, wrażliwości i uroku. Monika: Dziękuję, że zauważasz moją kobiecość we wrażliwości, trosce i uroku.
   Tu ważne jest, by partner parafrazujący powtarzał pełną treść, żeby się nasycić tym, co słyszy, bo najczęściej przelatujemy za szybko nad komplementami, nie internalizujemy ich i nie mają wtedy one na nas takiego silnego pozytywnego wpływu.

Pyt.

Jakie są rady dla par, które dostrzegą w sobie dużo negatywnych emocji?

Odp.

1. Po pierwsze nie ma negatywnych emocji, są tylko trudne, nieprzyjemne emocje. Negatywnych nie ma, ponieważ każda emocja niesie jakąś informację, dla obydwu stron, więc smutek może być informacją, że jakaś moja potrzeba została niezaopiekowana i to jest pozytywna informacja, bo dzięki niej możemy zwrócić uwagę na tą potrzebę i się nią zająć.
2. Kiedy jest za dużo trudnych emocji, lub są zbyt silne, może być za trudno rozmawiać o nich, o potrzebach, które za nimi stoją, ponieważ emocje wypełniają zamknięty, ograniczony „zbiornik” uwagi, więc nie starcza miejsca na inne procesy poznawcze jak: myślenie, analizowanie, wyciąganie wniosków, empatię, itp. Dlatego kolejnym bardzo ważnym składnikiem budowania trwałego związku, którego uczymy na warsztacie dla par, jest umiejętność uwalniania napięć i emocji przez pracę z ciałem, oddechem i dźwiękiem. Z tych trzech elementów potocznie znaną techniką i najprostszą jest wysiłek fizyczny, sport, ale do trudniejszych i bardziej skumulowanych emocji, jest on niewystarczający i…
3. trzeba szukać wsparcia na warsztacie dla par lub terapii/coachingu dla par.

Pyt.

Jak w prosty sposób budować zdrową, pozytwną relację?

Odp.

To zdecydowanie najtrudniejsze pytanie😉:

1. Słuchać siebie samego/samą
2. Rozumieć siebie
3. Dbać o siebie – najpierw trzeba mieć w sobie zasoby, żeby dać komuś coś
4. Mówić o swoich potrzebach i emocjach i brać za nie odpowiedzialność
5. Słuchać się nawzajem
6. Zwracać uwagę na to, co piękne, co działa, co pozytywne i wzmacniać to – zauważając, doceniając, dziękując
7. Dawać – w gestach, rytuałach
8. Dbać o bliskość fizyczną
9. Celebrować sukcesy, piękne chwile